عالم همه محو گل رخسار حسین است

ذرات جهان درعجب از کار حسین است

دانی که چرا خانه ی حق گشته سیه پوش

یعنی که خدای تو عزادار حسین است

مرغ دل حسرت زده شیدای حسین است

 سرمایه ی ما مشق الفبای حسین است

 تاریخ بشر تا ابد الدهر مداوم

 مدیون فداکاری و سودای حسین است

 سروی که نشد خم به زر و زور ستمگر

 آن سرو روان قامت رعنای حسین است

 پایندگی پرچم اسلام در عالم

 از غیرت و از همت والای حسین است