قالَ(صلى الله علیه وآله): عَلَیْکُمْ بِمَکارِمِ الاْخْلاقِ، فَإنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ بَعَثَنی بِها، وَ إنَّ مِنْ مَکارِمِ الاْخْلاقِ: أنْ یَعْفُوَالرَّجُلُ عَمَّنْ ظَلَمَهُ، وَ یُعْطِیَ مَنْ حَرَمَهُ، وَ یَصِلَ مَنْ قَطَعَهُ، وَ أنْ یَعُودَ مَنْ لایَعُودُهُ.  

فرمود: بر شما باد رعایت مکارم اخلاق، که خداوند مرا بر آن ها مبعوث نمود، و ـ بعضى از ـ آن ها عبارتند از: کسى که بر تو ظلم کند ـ به جهت غرض شخصى ـ او را ببخش، کسى که تو را نسبت به چیزى محروم گرداند کمکش نما، با شخصى که با تو قطع دوستى کند رابطه دوستى داشته باش، شخصى که به دیدار تو نیاید به دیدارش برو.

وقتی یک دانه ی گیاه میکاری، هزاران هزار دانه میشود، همه اش برای تو. وقتی یک گل به کسی میدهی، هزاران هزار گل از دیگران میگیری؟ می دانی عزیز؛ تو روی گنج داری زندگی میکنی و امیدوارم این را بدانی.  

تنها راهي که به شکست مي انجامد، تلاش نکردن است . 

مغرور و خودپسند مباش، زیرا انسان چون مشک پرباد است و اگر باد آن خالی شود چیزی باقی نمی ماند . 

در عجبم از کسی که کوه را می شکافد تا به معدن جواهر برسد،ولی خویش را نمی کاود تا به درون خود راه یابد. 

سادگی و عشق از عوامل پیشرفت است، که در قلب ما ایرانیان است. 

 ريگهاي ساحل خرد ، نشيمنگاه پندارهاي پاک و شبانه توست .  

رويش باغ سکوت ، در هنگامه خروش و همهمه ارزشش را نشان مي دهد .  

از نفرین مظلوم بپرهیز، زیرا وی به دعا ، حق خویش را از خدا میخواهد و خدا حق را از حق دار دریغ نمیدارد . 

ما موجودات خاكي نيستيم كه به بهشت مي رويم. ما موجودات بهشتي هستيم كه از خاك سر بر آورده ايم. 

هر كه كسي را در گناهي رسوا كند چنان است كه آن گناه را خود كرده است و هر كه مؤمني را به چيزي سرزنش كند از دنيا نرود تا آن را خود بكند.

شما رهبر ارکستر سمفونیک افكار و احساسات خويشيد. نبايد گامهاي خود را با صداي طبل و شيپور ديگران هماهنگ كنيد. گوش به نواي درون خود بسپاريد. نواهايي كه از درونتان بر ميخيزد را هدايت كنيد. 

فعال باشیم، ولی ملایم، عادل باشیم، ولی با گذشت. 

آنچه را گذشته است فراموش کن و بدانچه نرسیده است رنج و اندوه مبر . 

رفتار کن با دیگران همانطوری که توقع داری که دیگران با تو رفتار کنند.  

الهی نام تو ما را جواز، مهر تو ما را جهاز، شناخت تو ما را امان، لطف تو ما را عیان.

الهی ضعیفان را پناهی؛ قاصدان را بر سر راهی؛ مومنان را گواهی؛ چه عزیز است آن کس که تو خواهی...

الهی در جلال رحمانی، در کمال سبحانی، نه محتاج زمانی و نه آرزومند مکانی، نه کس به تو ماند و نه به کسی مانی. پیداست که در میان جانی، بلکه جان زنده به چیزی است که تو آنی. 

 اگر میدانستید که یک محکوم به مرگ هنگام مجازات تا چه حد آرزوی بازگشت به زندگی را دارد آنگاه قدر روزهایی را که با غم سپری میکنید، می دانستید. 

من وقت را هدر دادم و اکنون اوست که مرا هدر میدهد.  

آدمی را امتحان به کردار باید کرد نه به گفتار، چه بیشتر مردم، زشت کردار و نیکو گفتارند. 

آدمياني مانند گل هاي لاله ، زندگي کوتاه در هستي  و نقشي ماندگار در انديشه ما دارند . 

کسي که درد روشنگري و بازگويي تجربه را ندارد خود نيز زماني براي بهره از آن را نخواهد يافت .

پيش از آنکه پاسخي بدهي، با يک نفر مشورت کن، ولي پيش از آنکه تصميم بگيري با چند نفر .

تا زمانی كه انسان زنده است، فهم این نكته برای او دشوار است كه برای جاویدان شدن بایستی بمیرد؛ پس از آن مرگ نباشد. 

بدترين دوست،‌ کسی است که براي او به رنج و زحمت افتي.

هرگز قبل از فکر کردن حرف نزن و کاری انجام مده. 

کسی که بر قلب خود غلبه نکرد بر هیچ چیز غالب نخواهد شد. 

الهی چون در تو نگرم از جمله تاج دارانم و چون در خود نگرم از جمله خاکسارانم، خاک بر باد کردم و بر تن خود بیداد کردم و شیطان را شاد

الهی در سر، خمار تو دارم و در دل، اسرار تو دارم و بر زبان، اشعار تو

الهی اگر گویم، ستایش و ثنای تو گویم و اگر جویم، رضای تو جویم

الهی اگر طاعت بسی ندارم اندر دو جهان جز تو کسی ندارم .

الهی ظاهری داریم بس شوریده و باطنی داریم بخواب غفلت آلوده و دیده ای پر آب، گاهی در آتش می سوزیم و گاهی در آب دیده غرق . 

هرچه انسان ،وجود ارزشمندتری داشته باشد به همان اندازه مودب و فروتن است.

لازمه قضاوت، شكیبایی به هنگام شنیدن، اندیشیدن به هنگام گفتن، بینش به هنگام رسیدگی و بیطرفی به هنگام قضاوت است.

هر زمان كه از جور روزگار

و رسوايي ميان مردمان

در گوشه ي تنهايي بر بينوايي خود اشك مي ريزم،

و گوش ناشنواي آسمان را با فريادهاي بي حاصل خويش مي آزارم،

و بر خود مي نگرم و بر بخت بد خويش نفرين مي فرستم،

و آرزو مي كنم كه اي كاش چون آن ديگري بودم،

كه دلش از من اميدوارتر

و قامتش موزون تر

و دوستانش بيشتر است.

و اي كاش هنر اين يك

و شكوه و شوكت آن ديگري از آن من بود،

و در اين اوصاف چنان خود را محروم مي بينم

كه حتي از آنچه بيشترين نصيب را برده ام

كمترين خرسندي احساس نمي كنم.

اما در همين حال كه خود را چنين خوار و حقير مي بينم

از بخت نيك، حالي به ياد تو مي افتم،

و آنگاه روح من

همچون چكاوك سحر خيز

بامدادان از خاك تيره اوج گرفته

و بر دروازه ي بهشت سرود مي خواند

و با ياد عشق تو

چنان دولتي به من دست مي دهد

كه شأن سلطاني به چشمم خوار مي آيد

و از سوداي مقام خود با پادشاهان، عار دارم. 

 هم نشين بي خرد مباش؛ كه كار زشت خود را زيبا جلوه داده، دوست دارد تو همانند او باشي. 

هر گاه ديدى كه مؤمن خاموش و با وقار است به او نزديك شو زيرا كه او كلمات حكمت آميز گويد.

سخت کوشي هرگز کسي را نکشته است، نگراني از آن است که انسان را از بين مي برد .

اگر می‌دانستم این آخرین دقایقی است که تو را می‌بینم،به تو می‌گفتم «دوستت دارم» و نمی‌پنداشتم تو خود این را می‌دانی.

 همیشه فردایی نیست تازندگی فرصت دیگری برای جبران این غفلتها به ما دهد. کسانی را که دوست داری همیشه کنارخود داشته باش و بگو چقدربه آنها علاقه و نیاز داری؛ مراقبشان باش. به خودت این فرصـت را بده تا بگـویی: «مرا ببـخش»، «متاسفم»، «خواهـش می‌کنم»،«ممنونم» و از تمام عبارات زیبا و مهربانی که بلدی استفاده کن.

هیچکس تو را به خاطر نخواهد آورد اگر افکارت را چون رازی درسینه محفوظ داری.خودترا مجبور به بیان آنها کن.

به دوستان و همه‌ی آنهایی که دوستشان داری  بگو چقدر برایت ارزش دارند. اگر نگـویی فردایت مثل امروز خواهـد بود

 و روزی با اهمیـت نخواهد گشت.

                                        گابریل گارسیا مارز

وقتي توبيخ را با تمجيد پايان مي دهيد، افراد درباره رفتار و عملکرد خود فکر مي کنند، نه رفتار و عملکرد شما .

رازها در هنگامه شادي و بازي آدمي است؛ نکته فراموش شده جهان انديشه ، تعريف درست اين حالت هاست . 

آنچه جذاب است سهولت نيست، دشواري هم نيست، بلکه دشواري رسيدن به سهولت است .

همیشه به قلبت بگو كه ترس از رنج از خود رنج بدتر است. تاریكترین لحظه ی شب لحظه ی پیش از برآمدن آفتاب است. 

 اگر میخواهید دشمنان خود را تنبیه کنید به دوستان خود محبت کنید. 

 بیش از آنکه خزان از راه برسد ، از هر بهار بهره مند شو .

اي فرزند آدم ! اندوه روز نيامده را بر امروزت ميفزا، زيرا اگر روز نرسيده، از عمر تو باشد خدا روزي تو را خواهد رساند.

تندخويي بي مورد نوعي ديوانگي است، زيرا كه تندخو پشيمان مي شود، و اگر پشيمان نشد، پس ديوانگي او پايدار است.

 من یاور یقین و عدالتم من زندگی ها خواهم ساخت، من خوشی های بسیار خواهم آورد من ملتم را سربلند ساحت زمین خواهم کرد، زیرا شادمانی او شادمانی من است.              

                                                                                                 کوروش کبیر

خداوندا دستهایم خالی است ودلم غرق در آرزوها ؛ یا به قدرت بیکرانت دستانم را توانا گردان یا دلم را ازآرزوهای دست نیافتنی خالی کن. 

مانند پرنده باش که روی شاخه سست و ضعیف لحظه ای می نشینید و آواز میخواند و احساس میکند که شاخه می لرزد ،اما به آواز خواندن خود ادامه می دهد زیرا مطمئن است که بال و پر دارد.

دستانی که کمک می کنند،  پاکتر از دستهایی هستند که رو به آسمان دعا می کنند.

به کسی عشق بورز که لایق عشق تو باشد نه تشنه عشق ... چون تشنه عشق روزی سیراب می شود.